De naam Linquenda heeft een bijzondere betekenis. De Romeinse dichter en filosoof Horatius schreef de spreuk “Linquenda tellus, et domus, et placens uxor”, wat zoveel betekent als “Eens moeten wij deze grond, dit huis en deze lieve vrouw verlaten.” Hiermee spreekt de schipper/eigenaar uit dat hij wenst dat zij langer mee zal gaan dan hij.
Ze is een tjalk, gebouwd in 1916 en bestaat zodoende al meer dan 100 jaar! De Linquenda is goed te herkennen als tjalk door zijn ronde boeg, lang en smalle vormgeving, ondiepe ligging in het water, het gaffeltuig en de zijzwaarden. Vroeger diende het schip als zeilend vrachtschip.
Inmiddels is het schip al weer een tijdje actief in de chartervaart voor dag-, weekend of weektochten met gasten aan boord. Voor dagtochten heeft de Linquenda een capaciteit van 36 gasten, bij meerdaagse uitjes biedt het schip 18 slaapplaatsen.
Wil jij weten wat er allemaal mogelijk is op de Linquenda? Neem dan een kijkje bij de pagina reizen!
Het gastenruim
De 4-persoons hut
Het dek
Geschiedenis
Oostzeetjalk de Linquenda werd gebouwd in 1916 als vrachtschip op de werf van Worst in Meppel. Zeilend vervoerde zij onder andere hout uit Riga, over de Oostzee. Maar vooral ook turf vanuit Drenthe. De trotse eigenaren van de Oostzee zeiltjalk waren vier broers Stam en het schip heette in die begintijd dan ook ‘De vier gebroeders’. Dat was niet ongebruikelijk: nog steeds dragen schepen zulk soort namen, die verwijzen naar een gedeeld familiebedrijf in het scheepstransport.
De schipper woonde met zijn gezin in de ruimtes rond de laadruimte.
De afmetingen van de Linquenda, 24,76 meter lang en 5 meter breed, waren -en zijn- perfect voor de taak van het schip. Ze moest snelheid kunnen maken op open water, zoals de Oostzee, de Zuiderzee en de Friese meren, ze moest stabiel liggen door haar eigen gewicht en ze moest gemakkelijk door de vele sluizen en kanalen te loodsen zijn in de binnenwateren.
Linquenda in oorlogstijd
De oorlogsjaren gingen niet ongemerkt voorbij aan het schip. In 1941 verkochten de broers het. Ze waren zo zeker van hun zaak dat ze beloofden dat het schip gratis was voor de belangstellende schipper die er ook maar een enkel roestplekje op kon ontdekken. Voor 10.000 gulden kocht de familie De Vries, die hun vorige schip, de “Res Nova” was in het bombardement van Rotterdam verloren, de roestvrije tjalk en doopte haar om tot ‘Linquenda’.
Betekenis van de naam Linquenda
De naam ‘Linquenda betekent ‘Eens moet ik het verlaten’ zoals zij dat ook moesten met hun vorige schip. Ze voeren nog zo lang het ging maar in het oorlogsjaar 1944 werd de tjalk zo goed mogelijk verstopt in de wildernis rond Bergentheim. Er zaten regelmatig onderduikers aan boord! Spannende tijden dus, maar alles ging goed tot vlak voor de bevrijding van Salland. Toen werd het schip gevonden, in beslag genomen en naar Vroomshoop gecommandeerd door Duitse militairen. Daar zou het schip moeten worden geladen met goederen voor de ‘Heimat’. ’s Avonds werd er afgemeerd op het Almeloos kanaal. De volgende ochtend waren de Duitse soldaat en zijn geweer plotseling verdwenen. Linquenda gold ook voor hem. De nacht daarna werd Salland bevrijd en ging de Linquenda terug naar Bergentheim.
Vrachtvervoer over water
Na de oorlog, in 1953, werd het werk met de Linquenda gemakkelijker met de plaatsing van een zijschroef met hulpmotor, een Deutz. In 1960 werd die vervangen door de huidige motor, een Deutz 617, met 180 PK, 13,5 liter. Nu kon er ook gevaren worden als er weinig of juist teveel wind stond om te zeilen. In de jaren ’70 kwam de klad in de vaarderij met vracht en werden de schepen steeds maar groter. In ’76 kocht Willem Rinsma (ja, die later het bunkerstation “Neerlandia” in Amsterdam had) het 60 jaar oude schip en herstelde haar in oude glorie.
Een nieuw begin
Ze kreeg haar mast weer terug, met tuig en zeiloppervlak van 290 vierkante meter. Zo ging ze een tweede jeugd tegemoet. Als zeilend passagiersschip bracht ze opnieuw een bestaan en plezier aan haar opvarenden.
Het ruim werd omgebouwd tot gezellige groepsruimte, waar de maritieme sfeer natuurlijk al vanzelf aanwezig was met de ronde patrijspoortjes en het zorgvuldige ruimtegebruik. Het achteronder, van oudsher het domein van de schipper, bleef zoals het was. Een varend thuis voor haar schipper. Nu is dat Jan Dooyes, thuis in de havens van Weesp, Makkum en Monnickendam. De rest van het schip werd ingericht met luxe – nou ja luxe – slaapruimtes, een complete keuken, douches en toiletten.
In het nu staat de tijd even stil…
Zo veranderde het aanzien en de functie van zeiltjalk Linquenda behoorlijk in de loop der jaren. Toch blijft het belangrijkste hetzelfde: de voelbare kracht van wind, water en oerdegelijke techniek. In een wereld waar alles verandert, is het een verademing om daar even deel van uit te kunnen maken tijdens een dagtocht of zeilvakantie. Kom, vaar met ons en beleef het avontuur mee. Of je nou 8 maanden bent of 88 jaar: De reis zelf is het doel… Totaal zinloos maar geweldig leuk! Meer dan 100 is de dikke dame en nog steeds zeer aanwezig en elke reis verschaft zij ons heel veel plezier! En als je goed kijkt zie je wanneer ze het naar ’t zin heeft. Het is zoals Cees Dekker het zegt: Het schip is van zichzelf en wij mogen er voor zorgen. Ik ben trots haar schipper en verzorger te mogen zijn. Zo’n zeilschip maakt je veel beschouwelijker en stelt je in staat om heel anders te kijken naar de dagelijkse ratrace die alles opgeoffert aan de illusie van shareholdervalue, efficiency en groei. Onze lange termijn is niet het volgende kwartaal maar de tweede helft van deze eeuw, al zal ik die niet meer meemaken, dus Carpe Diem ante Linquenda! ook al wordt het misschien Luctor et alborto. Wat het ook wordt? Je bent van harte welkom om het mee te maken.